Turan Ünal

Sheakespeare’ı Bilmeyen Tiyatro Yoktur



Bir tiyatro edinelim ve bir çeşme.
hayrına kuşlar sulansın bu kış.
bu kış ellerim üşümez diyordum,
bir Hamlet çakar ısınırdık.

Parkam işlevselliğini yitirmeden diyorum
bak, hızlı tiren icate dilmiş.
postallarımın altına kalmadan, üstündeyken ayaklarım
kelebekler bıraksınlar silahlarını hem, sonra
koluma girersen, ben bir peygamber kadar olamam.
bir pankreasım olduğuna şükredebilirim sadece.
sadece adrenalin değil, yanlış anlaşılmasın da.

İşte o zaman Juliet ‘ar’e der ve içeri girer.
bütün koltuklar boşalır, gösteri biter.
sonra biz adımlarımızı denk düşürerek
ve olabildiğince saygı duyarak belediyeye
bir eldivenimiz bile olmadığına sevinebiliriz.
hiç konuşmadan devşirilebiliriz. Ve optiklerin,
karşılıklı pelitlerden haberi bile olmaz doldurulurken.